daar sta je dan
twee bevroren laarzen
zwart met een stevige gesp
je wacht, je staat
bij de ingang
jezelf te zijn
nooit had ik gedacht
jou de naam toe te dragen
van een lied, spacecowboy
de melodie dreunt in mijn hoofd
je grote zilveren bril
je vreemde coupe
ik vermoed niet alleen
ik wÉÉt dat jij de enige echte bent
de enige cowboy die
spacey genoeg oogt voor deze titel
je kijkt in het rond
vraagt mij een pen
je tekent een vreemd gezichtje
de begespte mormels brengen je naar de bar
je staat stil en bestelt
niets
die ene kruk met afgesleten zitting
is voor jou
je komt vaak
soms alleen
pas vandaag snap ik wie je bent
een grote zilveren kijker
gekleed in blauw, gespen in zwart
en een vreemde blik
je moet het wel zijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten